RYBY

Znak Ryb, ostatni w zodiaku, wziął swoją nazwę od gwiazdozbioru, który
leży na rocznej drodze Słońca, a w którym już od starożytności
dopatrywano się obrazu dwóch ryb, ustawionych łbami w przeciwnych
kierunkach. W znaku Ryb leży jasna gwiazda Fomalhaut (czytamy tak jak
się pisze, bo to jest nazwa arabska, nie francuska!), która należy do
innego gwiazdozbioru - Ryby Południowej. Ciekawe, że Babilończycy,
którzy pierwsi prowadzili systematyczne obserwacje gwiazd i planet (bo
z tych znaków na niebie wróżyli), w miejscu późniejszych Ryb widzieli
aż trzy gwiazdozbiory, które nazywali "Jaskółka" i "Ogon", a trzeci
imieniem bogini Anunitu. Bogini ta miała w opiece narodziny i małe
dzieci; jej opiekuńcze cechy przypisano później ludziom urodzonym w
znaku Ryb.




Ryby jako znak zodiaku należą do żywiołu Wody (razem z Rakiem i
Skorpionem) i do grupy znaków Zmiennych. Są dwunastym znakiem i kończą
zodiakalny cykl.




O ile wśród wodnych znaków zodiaku Rak kojarzy się z krabami i
małżami, które kryją się w szczelinach na dnie, Skorpion zaś z szybko
pływającymi aktywnymi drapieżnikami takimi jak rekiny i kalmary, to
Ryby mają za model istoty pływające w wielkich stadach, jak śledzie i
sardynki, u których poczucie osobowości gubi się, zanika na rzecz
stada, i którym nie szkodzi być pożartą, gdyż miliony podobnych istot i
tak pozostaną. U wszystkich znaków Wody głównym problemem jest poczucie
bezpieczeństwa i związane z tym emocje. I oto Raki czują się bezpieczne
przez to, że się chwytają materialnego schronienia, domu, rodziny i
pamiątek; Skorpiony (dręczone brakiem bezpieczeństwa) wypatrują
zagrożenia i same atakują; Ryby zaś próbują zgubić siebie, zapomnieć o
sobie, a czynią to myśląc o innych, współczując innym, poświęcając się
i ofiarowując siebie.




W starożytności za władcę Ryb uchodził Jowisz, czego wyraz widziano
w religijnych i opiekuńczych upodobaniach tego znaku. Nowoczesna
astrologia przypisała Ryby Neptunowi, jako że jedno i drugie rządzi
podświadomością, natchnieniem, mistycyzmem, religijnymi uniesieniami,
intuicją i zamiłowaniem do wszystkiego, co dziwne.




W opozycji do Ryb leży w zodiaku znak Panny, co ma swoje odbicie w
tym, że ludzie z silnym znakiem Ryb mają cechy biegunowo przeciwne do
Panny. Tak więc o ile Panna jest dokładna, dba o szczegóły, ostrymi
liniami oddziela jedne rzeczy od drugich i kieruje się rozsądkiem, to
Ryby preferują ogólne odczucia zamiast szczegółowej wiedzy, kierują się
intuicją i uczuciem a nie rozumem, zaś poszczególne rzeczy mieszają im
się i zachodzą jedne na drugie. Ryby, rzecz można, żyją w świecie
rzeczy o rozmytych brzegach.




Dla Ryb wszelki stan gotowy jest nieznośny - chociaż się do tego
nie przyznają. Ideałem dla nich byłby dom, w którym w nieskończoność
trwałaby budowa i przeróbki. Jeśli Ryby coś psują (a zdarza to im się,
zdarza) to skutkiem takiego właśnie nieuświadomionego nastawienia.




Pora dnia odpowiadająca Rybom to przedświt, czyli szarówka nad
ranem; jest to czas, kiedy stare się skończyło, a nowe jeszcze nie
zaczęło, czas pośredni, kiedy rzeczy tracą swoje kontury, jedne giną,
znikają, inne ledwo powstają.




Miejsca w terenie odpowiadające znakowi Ryb to takie, gdzie żywioły
mieszają się, gdzie łatwo jest się zagubić, gdzie rzeczy tracą swoją
formę i barwę, czyli przede wszystkim bagna; dalej: pasy ziemi nad
morzem zalewane przez przypływy, ujścia rzek, podmokłe, mało dostępne
doliny; miejsca mgliste, zasnuwane chmurami; wilgotne lasy o gąbczastym
poszyciu.




Rośliny znaku Ryb to mech, porosty, widłak, paproć, tatarak, olcha i
topola, liczne pnącza. Rośliną zaś najbardziej w świecie nasyconą
pierwiastkiem rybim jest Tillandsia usneoides, rosnąca na Południu
Stanów Zjednoczonych i zwana tam hiszpańskim mchem, choć mchem nie
jest. Roślina ta porasta gałęzie i druty telegraficzne, chłonąc wilgoć
z powietrza. Obserwujcie amerykańskie filmy z Południa: kępy tillandsii
wiszą tam niby zielone brody!




Zwierząt spod znaku Ryb jest mnóstwo; są to przede wszystkim ryby jako
takie, dalej: żaby (o tak! Żaba zawiera mnóstwo energii znaku Ryb),
salamandry, pijawki, piskorze, padalce, żółwie, kaczki dzikie i domowe,
flamingi, pelikany, świnie, morskie świnki, borsuki. Sporą domieszkę
tego znaku mają też owce i konie.




W świecie ludzi głównymi rybimi cnotami są zdolność do poświęceń, do
ofiarowania siebie drugiemu człowiekowi (lub na rzecz idei);
współczucie. Właściwa też jest Rybom zdolność intuicyjnego poznania,
czyli spontanicznego wiedzenia. Zdolność ta może rozwinąć się w dar
jasnowidzenia, oraz w drugi wzrok który pozwala widzieć aurę i
nawiązywać kontakt z istotami bezcielesnymi. Nie darmo znak Ryb
patronuje mistycyzmowi.




Ludzie ze znaku Ryb są romantykami i idealistami. Słynne zdanie z
wiersza "Romantyczność" Mickiewicza: "czucie i wiara silniej mówią do
mnie, niż mędrca szkiełko i oko" każda Ryba mogłaby uznać za swoją
życiową zasadę! Bo też Ryby kierują się w życiu przeczuciami, nosem i
intuicją, która je nie zawodzi - natomiast wtedy, gdy trzeba ściśle
myśleć, dokładnie planować i wyciągać logiczne wnioski, Ryby gubią się
i rozumowi nie za bardzo ufają. Największe sukcesy odnoszą wtedy, gdy
kierują się sercem a nie wyrachowaniem.




Oczywiście, bywają wśród Ryb umysły ścisłe; sam Albert Einstein
miał Księżyc w Rybach - ale wtedy jasność matematycznego myślenia łączy
się u nich z niepoukładaniem w innych dziedzinach życia: wystarczy
spojrzeć na pokudłaną czuprynę, z której słynął Einstein! Ryby są też
naturalne: Jacek Kuroń nosił wytarte dżinsowe ubranko, bo jak wszystkie
Ryby wolał się ubierać wygodnie niż modnie.




Ryby najlepiej ze wszystkich znaków potrafią się wczuć w psychikę
dziecka, rozumieją ludzi w takich lub inny sposób niepełnosprawnych lub
społecznie nieprzystosowanych; mają też dobry kontakt ze światem
przyrody i czują duszę zwierząt. Bardziej im odpowiada kariera artysty,
który może sobie pozwolić na różne drobne dziwactwa, niż biznesmena,
naukowca lub polityka, którzy muszą przecież przestrzegać sztywnych
reguł, tak nielubianych przez Ryby.




Co do samo poświęcenia, jako głównej zasady Ryb: najpiękniejszy
jego obraz w literaturze dał Jan Christian Andersen (sam zodiakalne
Ryby!) w baśni o syrence. Owa wodna istota (pół-ryba!) zakochuje się w
lądowym księciu i z miłości dla niego przybiera postać dziewczyny - ale
za cenę straszliwego bólu nóg (stopy to część ciała przyporządkowana
znakowi Ryb), oraz niemoty. Baśń kończy się smutno, dzieci płaczą;
syrenka, wzgardzona przez księcia umierając rozpuszcza się w powietrzu.
Podkreśliłem te słowa, gdyż taki symboliczny sens - rozpuszczenia się w
powietrzu - ma piąty stopień znaku Ryb.




Cień Ryb to istota pogrążona w zwidach i niepewności, pełna udręk, jako
że cienie Ryb najchętniej dręczą... same siebie, wmawiając sobie, jak
mało są warte, jakie są odrzucone, nieudane i że muszą wciąż się
poświęcać.




Ryby, tak kobiety jak i mężczyźni, mają łagodne rysy twarzy, twarz
mniej lub bardziej zaokrągloną; wzrok, który określa się jako
"nieobecny", ponieważ ich uwaga i myśli częściej kierują się ku
wnętrzu, ku własnym wyobrażeniom, niż na zewnątrz. Oczy zwykle są duże
i maślane - to znaczy wilgotne i mało skupione. Swoją postawą ludzie ze
znaku Ryb robią wrażenie poczciwych - nie czuje się u nich
przebiegłości ani zbytniego napięcia. Wiele młodych kobiet z tego znaku
natura obdarza dużą urodą! Niestety, ciało Ryb - obu płci - łatwo się
otłuszcza, a że raczej Ryby nie kochają dyscypliny, więc z nadwagą
trudno im walczyć.




Według tradycyjnego, starożytnego jeszcze, przyporządkowania części
ciała znakom zodiaku, Rybom odpowiadają stopy. Nowsza astromedycyna
przyporządkowuje znakowi Ryb układ limfatyczny i układ odpornościowy
organizmu. Stopy są jednak wyjątkowo odporną częścią ciała, zaś układ
odpornościowy zaangażowany jest w każdą chorobę, zatem ani jedno, ani
drugie nie jest jakąś szczególną piętą Achillesa naszego znaku. Czymś
takim jest za to równowaga cieplna ciała i jej poczucie. Ryby na stres
reagują poczuciem, że jest im zimno, że im "ciągnie zimno od stóp", że
czują się "wychłodzone w środku" lub że je trzęsie. Poczucie zimna
służy Rybom nie tylko jako wrażenie zmysłowe niskiej temperatury, ale
przede wszystkim jako wskaźnik, że w ogóle coś nie tak się dzieje z ich
organizmem i zdrowiem. (Drugimi zmarźlakami w zodiaku są Koziorożce.)
Zauważmy jeszcze, że stopy są wyróżnioną częścią ciała przez to, że
znajdują się w nich punkty akupunkturowe i akupresurowe sterujące
wszystkimi narządami ciała.




W dawnych czasach, kiedy ludzie chodzili boso, stopy były potężnym
źródłem bodźców i wrażeń zmysłowych, jednym z głównych kanałów
poznawania świata. Można przypuszczać, że ludzie ze znaku Ryb, mając
szczególnie rozwinięte czucie przez stopy, byli wtedy w
uprzywilejowanym położeniu w porównaniu z innymi. Dziś jednak ten kanał
zmysłowy został zablokowany przez obuwie, co zgadza się z innym faktem:
że Ryby źle znoszą współczesną cywilizację i oderwanie od naturalnego
środowiska, i są bardziej od innych znaków podatne na nerwice, alergie
i inne choroby cywilizacyjne.




Słabą stroną Ryb jest skłonność tego znaku do uzależnień - od
nikotyny, alkoholu, kofeiny, a także od jedzenia! Ryby chyba
najbardziej ze wszystkich znaków są skłonne tłumić napięcia przez
jedzenie - oczywiście słodko i niezdrowo. W połączeniu z naturalną u
tego znaku skłonnością do tycia nie rokuje to dobrze. Tym bardziej, że
pozbycie się złych nawyków wymaga dyscypliny, silnej woli i pracy nad
sobą, a przezwyciężanie własnej natury nie jest mocną strona tego
znaku. Także mają Ryby skłonność do lekomanii.




W roli pacjenta Ryby zachowują się niepoprawnie. Bujna fantazja
podpowiada im dolegliwości, których naprawdę nie mają, czyni ich
chorymi z urojenia. Nieuwaga i brak systematyczności utrudnia właściwe
leczenie. Chwiejny nastrój sprawia, że pacjent ze znaku Ryb jednego
dnia - przedwcześnie - może czuć się zdrów jak... ryba, a następnego
popaść w przekonanie, że "to już koniec". Być może częściej pomogłoby
dobre słowo i opiekuńcze zainteresowanie, którego Ryby potrzebują, niż
faktyczne leki.




Najbardziej rybią kartą w tarocie jest Gwiazda, gdzie na rysunku
jest naga dziewczyna, przed świtem wykonująca tak sprzeczną z rozumem
czynność, jak nalewanie wody do rzeki. Inne rybie karty to: Piątka
Mieczy, Siódemka i Ósemka Pucharów, Walet Monet.




Religią i drogą życiową najbardziej zgodną z duchem znaku Ryb jest
taoizm, ze swoją naczelną ideą wu-wei, czyli nie-działania, a raczej
działania tak, jakby się wcale nie działało.




Dużą domieszkę energii Ryb miał ruch hippisów w USA w latach 60-tych.
Hippisi, przypomnę, zapuszczali długie włosy i brody, ubierali się w
luźne szaty, żyli we wspólnotach-komunach, wszystkim się dzielili,
uprawiali wolną miłość, słuchali transowej muzyki; zażywali środków, od
których się dodatkowo rozluźniali. Wszystko to było dokładną
odwrotnością stylu życia większości Amerykanów, a naród ten, jak już
wiemy, pozostaje pod przemożnym wpływem opozycyjnego do Ryb znaku
Panny.




Gdzie leżą rybie kraje, żyją rybie narody? Niedaleko. My sami, Polacy,
mamy Ryby jako jeden ze swych głównych znaków (prócz Strzelca i Byka).
Potężne Ryby są w charakterze narodowym Rosjan i Ukraińców. Drugi rybi
obszar Europy, to mgliste i mszyste kraje celtyckie: Irlandia, Szkocja,
Walia. Do tego jeszcze Portugalia. Za oceanem największym imperium Ryb
jest Brazylia (plus Lew); jakkolwiek Indianie, jako rasa, też mają rybi
charakter. Bardzo wyraźny wpływ Ryb widoczny jest u Chińczyków, choć
tam silniejszymi znakami są Waga i Panna. Czysto rybią cywilizacją jest
- lub raczej: był w przeszłości - Tybet.

Neptun,


planeta-władca znaku Ryb





Neptun, chociaż nazwany imieniem rzymskiego bóstwa, nie ma aż tak
starożytnych korzeni, jak planety od Merkurego do Saturna, jako że
został odkryty dopiero w roku 1846, a jego pierwszym śladem były
zakłócenia jakie wywoływał w orbicie Urana. Jednakże w ciągu tej
ćwierci stulecia znajomości z nim astrologowie dokładnie ustalili, z
jakimi energiami i jakościami Neptun się wiąże.




Nazwa planety pochodzi od rzymskiego boga, który (jak większość
rzymskich idoli) zrósł się w jedno ze swoim greckim odpowiednikiem,
Posejdonem. Obaj byli bóstwami mórz i wód, opiekunami źródeł, a
także... koni. (Koń jako cecha Neptuna nie wszedł do astrologii.)




W astrologii Neptunowi podlegają nie tyle wody realne, materialne, ani
też woda, którą potrafimy spożytkować, pijąc ją na przykład lub
zraszając nią rośliny (gdyż planetarnym patronem takiej wody jest
Księżyc) - lecz to w naszej psychice, czego obrazem jest woda.




Kiedy patrzymy w głąb wody, mamy przed oczami świat alternatywny - niby
ten sam i leżący tuż obok nas, ale jakże odmienny i niedostępny. To co
dzieje się w głębi wody - życie ryb, raków i pijawek - jest dla nas
obce, i w świecie tym możemy się pojawiać tylko na krótko, jako
intruzi. Prędzej zniszczymy go, niż zrozumiemy! Tak rozumiana woda jest
symbolem wszystkiego, co inne, odmienne, z innego świata - i
astrologicznym patronem tych rzeczy jest właśnie Neptun.




W życiu psychicznym człowieka symbolicznym odpowiednikiem Neptuna jest
podświadomość lub też nieświadomość - czyli te treści naszej psyche,
które dzieją się bez naszej woli, planu ani chęci, których często nie
znamy i które zaskakują nas.




Ludzie Neptunowi to ci, którzy mają łatwy dostęp do tych ukrytych i
dziwnych zwykle treści. Są nimi mistycy, wizjonerzy, media - a także
ci, którzy mają dar barwnych, dramatycznych i wieszczych snów. Pod
wpływem Neptuna znajdują się także nawiedzeni oraz wielu zwykłych
szaleńców. Częstym gościem (w wyróżnionych pozycjach) jest Neptun w
horoskopach artystów, szczególnie tych, którzy w swojej twórczości nie
wahali się sięgać do zasobów nieświadomości.




Czołowy malarz kierunku zwanego nadrealizmem (surrealizmem), Salvador
Dali, miał w horoskopie Neptuna w szczycie nieba (medium coeli), a więc
był on jego dominującą planetą. Dali otwarcie deklarował, że maluje
senne wizje, jak i halucynacje, których doświadczał na jawie. Nasz
Witkacy (Stanisław Ignacy Witkiewicz), którego obrazy i powieści
ukazują fantastyczny, senno-narkotyczny świat, miał również w
horoskopie urodzeniowym Neptuna jako najsilniejszą planetę: na
descendencie i w ścisłej kwadraturze do Merkurego. Także twórca
najbardziej mistycznego kierunku psychoanalizy - Carl Gustav Jung -
miał potężnego Neptuna, który tworzył kwadraturę z jego urodzeniowym
Słońcem. Z dominującym Neptunem rodzą się ludzie nieprzeciętni i często
społeczeństwo nie umie ich poznać jako geniuszy, więc skazuje ich na
byt wariatów. (Dali i Witkacy nieustannie myśleli o sobie jako o
"wariatach"; Jung, który był psychiatrą, sam u siebie zdiagnozował
przejściową schizofrenię.)




Wpływ Neptuna na psychikę przejawia się jako przebicia z innej
rzeczywistości: jako sny, doświadczenia mistyczne, akty jasnowidzenia,
czy też jako widzenie w świecie zjawisk i związków niedostępnych dla
przeciętnych ludzi.




Pozytywną stroną neptunowych wpływów psychicznych jest wizjonerstwo.
Negatywną stroną: niejasność, niekonkretność, brak zasad i granic.
Towarzyszy temu brak zdecydowania i skłonność do wahań.




W świecie zewnętrznym symbolicznym odpowiednikiem Neptuna są: noc,
mgła, gęstwina lasu, bagno, chmury - szczególnie takie, które ścielą
się blisko ziemi i przysłaniają krajobraz.




Symbolicznymi zwierzętami tej planety są stworzenia żyjące na
pograniczu dnia i nocy oraz ziemi i wody; takie jak: nietoperz, żaba
(zwłaszcza kumak), sowa, ćma; często w roli symboli Neptuna wystąpić
mogą wystąpić węże, świerszcze i liczne ryby. (W znanym wierszyku
Brzechwy istotami cierpiącymi na zabójczy brak zdecydowania - neptunową
przypadłość psychiczną - były "ryby, żaby i raki", a więc zwierzęta
neptunowe.)




Neptunowymi roślinami są te, które rosną na bagnach oraz pnącza, liany.
Z drzew - olcha, wierzba i topola. Neptunowi podlegają również grzyby,
a wśród nich pleśnie.




W horoskopie często Neptun wskazuje na spotkanie z mniej rozwiniętą
psychiką, a więc, pod nieobecność elfów i chochlików, właśnie ze
zwierzętami, najczęściej końmi, psami i kotami. Znam z własnego
doświadczenia przypadek, kiedy podczas silnego wpływu Neptuna w polu
widzenia pojawiło się stado dzików. Wyrazisty Neptun w horoskopie
często wskazuje na zamiłowanie do opiekowania się zwierzętami, a często
również: do opiekowania się dziećmi specjalnej troski i ludźmi
niesprawnymi psychicznie.




Częstym przejawem energii Neptuna w życiu jest alkoholizm. Innym podobnym - zażywanie narkotyków.





Neptunowym zmysłem jest węch, a na drugim miejscu, wespół z Saturnem -
słuch. Neptunowi podlegają też chemikalia, a wśród nich
rozpuszczalniki, trucizny i środki zmieniające świadomość.




Neptunowymi chorobami są (oprócz psychicznych) - zatrucia.





Pozytywnie ustawiony i aspektowany Neptun oznacza rozwinięte i pełen poświęceń życie religijne.





Neptunowymi krainami geograficznymi są te, w których przeważają bagna,
rozlewiska rzek i jezior, a klimat jest mglisty i deszczowy. W Polsce
najsilniejsze wpływy tej planety odczuwa się na Podlasiu (a jeszcze
większe były na Polesiu!) oraz w Sudetach. Światowym centrum Neptuna są
Irlandia i Szkocja, zamieszkałe przez neptunowe narody Celtów. Równie
potężne są wpływy tej planety w Brazylii i w Rosji (wraz z Białorusią i
Ukrainą). Najbardziej neptunowym stanem w USA jest błotnista Luizjana.




Energia Neptuna bardzo wyraźnie przejawia się w twórczości
artystycznej, szczególnie w muzyce. Z instrumentów muzycznych
najsilniej naładowana tą energia jest fletnia Pana, na drugim miejscu
postawiłbym szkocką kobzę. Uczuciem, które dochodzi do głosu w
inspirowanej Neptunem poezji jest nostalgia, inaczej zwana tęsknicą lub
chandrą.




W samej astrologii jako symboliczny równoważnik przyporządkowano
Neptunowi znak Ryb; silne jego wpływy odnajdując także w znaku Lwa, o
którym się powiada, że Neptun jest tam wywyższony. Pokrewne energie są
zawarte w kartach tarota, przede wszystkim w "Wisielcu" (nr 12), w
Piątce i w Ósemce Pucharów. Neptunowe treści odnaleźć też można w wielu
heksagramach Księgi Przemian; przykładem niech będzie heks. nr 56,
"Wędrowiec".